تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله کودکان پیش دبستانی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله در کودکان پیش دبستانی انجام شد. آزمودنی ها شامل 40 کودک (20 دختر و 20 پسر) پیش دبستانی شهرستان میبد با میانگین سنی 5 سال و 6 ماه بودند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند. یک برنامه آموزش خودتنظیمی به مدت 20 ساعت روزانه به روش های بازی و قصه-درمانی برای کودکان گروه آزمایش ارائه شد. جهت سنجش حل مساله در کودکان از 3 خرده-مقیاس هوش عملی وکسلر پیش دبستانی (WPPSI) که عبارتند از: مازها، مکعب ها و حساب استفاده شد. داده های به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشان دهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات حل مساله در دو گروه آزمایش و گواه بوده است و تفاوت آموزش بر افزایش مهارت حل مساله بر حسب جنسیت معنادار نبود. به عبارتی تاثیر افزایشی آموزش روی پسرها و دخترها به میزان یکسانی می باشد. با توجه به اثربخشی آموزش خودتنظیمی در حل مساله لازم است برنامه های گسترده ای با هدف ارتقای توانایی حل مساله کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش خودتنظیمی باشد. آموزش چنین مهارت هایی در ارتقای سایر حیطه های شناختی هم مفید خواهد بود.