بررسی شوری آب های زیرزمینی دشت گیلان با توجه به پارامترهای شوری موثر و بالقوه

منابع آب زیرزمینی در کنار آب سطحی تامین کننده ی نیاز بخش های شهری، صنعت و کشاورزی است که علاوه بر کمیت، کیفیت آن ها نیز باید بررسی شود. شوری یکی از مهم ترین پارامترهایی است که برای ارزیابی کیفیت آب های زیرزمینی در نظر گرفته می شود. از پارامترهای ارزیابی شوری، شوری موثر (ES)‎ و شوری بالقوه (PS)‎ است. هدف از این تحقیق، شناسایی مناطقی از آبخوان دشت گیلان با میزان ریسک شوری مشخص برای مصارف کشاورزی است. بدین منظور، نمونه ی آب 130 حلقه چاه شبکه پایش آب های زیرزمینی شرکت آب منطقه ای گیلان در شهریورماه سال 1388 جمع آوری و غلظت یون های کلسیم، منیزیم، سولفات، کلر، کربنات، بی کربنات هم چنین هدایت الکتریکی آن ها اندازه گیری و مقادیر شوری موثر و شوری بالقوه محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل ژئواستاتیستیک داده ها با نرم افزار GS+ انجام شد. با استفاده از نرم افزار ArcGIS نقشه های پهنه بندی مربوط به ریسک شوری آب های زیرزمینی ترسیم گردید. مناطق مختلف از نظر شوری آب های زیرزمینی به منظور آبیاری تعیین وضعیت شدند. در مناطق مرکزی متمایل به شرق، شامل شهرهای رشت، آستانه و لاهیجان از نظر ریسک شوری (شوری موثر و شوری بالقوه) در محدوده ی متوسط، یعنی سه تا پانزده میلی مول بر لیتر قرار دارند که هشداری برای ادامه ی برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی است.