سبک های عشق: رابطه با پنج عامل بزرگ شخصیت و سبک های دلبستگی

در مطالعات اخیر عشق به عنوان یکی از نیازهای اولیه روان شناختی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت، سبک های دلبستگی با سبک های عشق بر اساس مدل هیون، داسیلوا، کری و هلن (2004) انجام شد. بدین منظور، 395 نفر (178 پسر و217 دختر) از دانشجویان کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه پنج عامل بزرگ شخصیت (مک کری و کاستا، 1992)، سیاهه سبک های دلبستگی (کولینز و رید، 1990) و مقیاس نگرش عشق (هندریک، هندریک و دیک، 1998) بود. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که روان رنجورخویی با سبک های دلبستگی رابطه مستقیم و با سبک عشق استورگ رابطه غیرمستقیم دارد. برون گرایی با سبک های دلبستگی وابسته و ارتباط نزدیک رابطه مستقیم و با سبک های عشق استورگ، مانیا و آگاپه رابطه غیر مستقیم دارد. همچنین، سبک وابسته با استورگ، سبک ارتباط نزدیک با مانیا و آگاپه و سبک اضطرابی با اروس، مانیا و آگاپه رابطه مستقیم داشتند. در نهایت، نتایج حاکی از برازش مناسب و قابل قبول مدل با داده ها بود.