تغییرات آنزیم های دخیل در دفاع آنتی اکسیدانی طی مراحل اول زندگی ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورش یافته در تراکم های مختلف

تراکم دخیره سازی به عنوان یک فاکتور استرس بیولوژیکی در آبزی پروری شناخته شده است و می تواند ترکیبات ژنتیکی، بعضی فاکتورهای استرس، فعالیت های آنزیمی و مصرف اکسیژن را تحت تاثیر قرار دهد.
در این مطالعه تغییرات آنزیم های آنتی اکسیدانی، سوپر اکسید دسموتاز SOD()، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) در تخم و لارو قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss طی نگهداری در تراکم های ذخیره سازی مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
سه گروه از تخم ها در تراف ها (ابعادcm 10 × 5 / 9 × 16، حجم L10) با تراکم 400 تخم در لیتر (گروه 1 به عنوان تراکم متداول)، 200 تخم در لیتر (گروه 2 به عنوان تراکم پایین) و 600 تخم در لیتر (گروه 3 به عنوان تراکم بالا) و در سه تکرار پرورش داده شدند. تخم ها در تراف های آب شیرین جریان دار با دمای oC 8/10 نگه داری گردیدند. نمونه برداری در روز لقاح (1)، تسهیم (3)، ارگان زایی (8)، چشم زدگی (16)، تخم گشایی (31) و شروع تغذیه فعال (48) صورت گرفت.
افزایش معنی داری در فعالیت آنزیم های SOD و GPX از چشم زدگی تا تخم گشایی دیده شد. (001/0 p<) فعالیت این آنزیم ها تا شروع تغذیه فعال کاهش یافتند(001/0 p<)، در ضمن این فعالیت در مقایسه با لقاح، بیشتر بود. تغییرات مشابهی در فعالیت SOD و GPX در تراکم های پایین و بالا(گروه 2 و 3) مشاهده گردید. فعالیت CAT تا ارگان زایی در مقایسه با لقاح، افزایش یافت و پس از آن، کاهش معنی داری را تا شروع تغذیه فعال در مقایسه با لقاح نشان داد (001/0 p<. ) الگوی تغییرات فعالیت CAT در تراکم بالا مشابه با تراکم متداول بود اما گروه با تراکم پایین تا زمان چشم زدگی بیشترین بود. فعالیت آنزیم های CAT، SOD و GPX در روزهای نمونه برداری در میان گروه های مختلف، اختلاف معنی داری نشان ندادند (05/0 p>. ) نتیجه گیری نهایی: نتایج به دست آمده نشان داد که تراکم های مورد استفاده در این مطالعه اثری بر تکامل سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در مراحل اولیه زندگی قزل آلای رنگین کمان ندارند.