مقایسه نگرش نسبت به حضور در کلاس درس و نمرات دروس دانشجویان دارا و فاقد غیبت

مهم ترین مکان جهت تدریس، به خصوص موضوعات علمی دشوار، کلاس درس است. به دلیل نامشخص بودن نتایج بررسی های محدود قبلی، در این مطالعه نگرش نسبت به حضور در کلاس درس و نمرات دروس دانشجویان دارا و فاقد غیبت مقایسه شد.
در این مطالعه توصیفی طولی 69 دانشجوی ترم اول رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با نمونه گیری سرشماری انتخاب و طی شش ترم تحصیلی (1389-1387) مطالعه شدند. غیبت های دانشجویان در10 درس که توسط دو پژوهشگر تدریس گردید تعیین شد و سپس به دو گروه:«دارای غیبت»(4-3 غیبت مجاز در دروس 2واحدی) و«فاقد غیبت»(حداکثر 2-1 جلسه غیبت در دروس2 واحدی) تقسیم شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه پژوهشگر ساخته جهت تعیین نگرش دانشجویان (20سوال، نمره لیکرت: 5-1) نسبت به حضور در کلاس پس از تایید روایی وپایایی آن و نیز با فرم جمع آوری اطلاعات غیبت ها و نمرات دروس جمع آوری شد. اطلاعات با آزمون های کای دو و تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید.
میانگین نمره نگرش دانشجویان «دارای غیبت» نسبت به موانع آموزشی حضور در کلاس از مجموع 20 امتیاز (42/1±88/16(بالاتر از گروه «فاقد غیبت»)02/2±47/15(بود (003/0=p). نمره نگرش دانشجویان «دارای غیبت» نسبت به موانع اجتماعی حضور در کلاس (38/1±08/17(بیش تر از دانشجویان «فاقد غیبت»)91/1±95/15(بود (012/0=p)؛ اما نمره نگرش دانشجویان فاقد غیبت نسبت به فواید حضور در کلاس بالاتر از دانشجویان دارای غیبت بود (004/0=p). نمره کل دروس گروه «فاقد غیبت» بیش تر از گروه «دارای غیبت» بود (002/0=p).
غیبت دانشجویان با کاهش نمرات دروس همراه بود. متعادل نمودن تعداد دروس و حجم کارورزی در ترم های تحصیلی، کاهش اضطراب طی تدریس، ارتقای یادگیری دانشجویان و علاقه دانشجویان به رشته تحصیلی می تواند درکاهش غیبت نقش داشته باشد.