بررسی تاثیر معاینه ی فیزیکی گردن و علامت گذاری ندول تیروییدی احتمالی به وسیله ی مارکر سربی بر تفسیر نتیجه ی اسکن تیرویید به وسیله ی 99mTcO4

ندول های تیروییدی از شایع ترین بیماری های تیرویید هستند که در نیمی از جمعیت بالغین یافت می شوند. روش های تشخیصی متعددی برای ارزیابی بیماران به کار می رود. اسکن رادیونوکلیید غده ی تیرویید توسط 99mTcO4 فعالیت بافت ندول را مشخص می کند. معاینه ی فیزیکی گردن و علامت گذاری ندول با مارکر سربی پیش از انجام سنتی گرافی می تواند با تعیین مکان ندول در هنگام تفسیر سنتی گرام از اشتباهات در گزارش فعالیت ندول ها بکاهد.
117 بیمار مبتلا به ندول تیروییدی که جهت اسکن رادیونوکلیید از غده ی تیرویید به مرکز پزشکی هسته ای سیدالشهدا (ع) اصفهان ارجاع شده بودند، در فاصله ی زمانی مهر ماه 1392-1391 مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اخذ شرح حال عدم مصرف داروها و مواد مداخله گر با اسکن، تکنسیوم رادیواکتیو به بیمار تزریق شد و بیمار مورد اسکن قرار گرفت. سپس غده ی تیرویید بیمار معاینه شد و به طور مجدد اسکن انجام شد. در مرحله ی سوم بعد از معاینه ی تیرویید بیمار، ندول لمس شده توسط مارکر سربی علامت گذاری شد و سپس اسکن تکرار شد. در آخر نتایج حاصل از تفسیر هر سه تصویربرداری مقایسه گردید.
طبق آزمون 2χ معاینه ی فیزیکی گردن و علامت گذاری ندول تیروییدی لمس شده با مارکر سربی، بر تفسیر نتیجه ی اسکن تیرویید موثر بود و باعث کاهش نتایج مثبت کاذب در ندول های گرم و سرد شد (05/0 > P). وطبق آزمون Wald استفاده از روش معاینه ی فیزیکی و نیز علامت گذاری ندول تیروییدی با مارکر سربی پس از معاینه، باعث کاهش خطای تشخیص در تفسیر نتیجه ی اسکن تیرویید می شود.
این مطالعه نشان داد که با افزودن معاینه ی فیزیکی که روشی ساده و مقرون به صرفه است، با اسکن رادیونوکلیید، می توان در راستای تشخیص ندول های تیروییدی سود جست.