بررسی تاثیر زاویه جام بر ابعاد آب شستگی در پایین دست پرتاب کننده جامی مستغرق

زاویه لبه جام به عنوان پارامتر اصلی طراحی پرتاب کننده جامی مستغرق، نقش به سزایی در استهلاک انرژی و آب شستگی در پایین دست این سازه دارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر زاویه جام بر روند آب شستگی، تعیین بهترین زاویه جام و ارایه روابط رگرسیونی غیرخطی برآورد ابعاد آب شستگی در پایین دست این سازه است. به همین منظور 64 آزمایش در شرایط هیدرولیکی مختلف و روی 4 مدل آزمایشگاهی با زوایای جام ̊30، ̊35، ̊40، ̊45 انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش زاویه جام از ̊30 به ̊45 حداکثر عمق حفره، گسترش طولی حفره، ارتفاع پشته بالادست و پایین دست و ارتفاع نسبی موج به ترتیب به مقدار متوسط 150%، 27%، 110%، 24% و 213% افزایش می یابند. بر اساس نتایج این تحقیق زاویه ̊30 گزینه خوبی برای کاهش حداکثر عمق حفره آب شستگی، حجم آب شستگی، ارتفاع پشته ها و ناهمواری سطح پایاب تا کمینه حد ممکن و زاویه ̊40 نیز گزینه مناسبی جهت افزایش فاصله ابتدای حفره، عمیق ترین نقطه حفره و موج تا بیشینه حد ممکن است. هر یک از این زوایا دارای فواید کاهش آب شستگی بستر، کاهش خوردگی جام (در اثر گیر افتادن ذرات در عملکرد نامتقارن سرریز) و کاهش اثرات منفی ناهمواری سطح پایاب بر عملکرد تخلیه کننده ها و حاشیه رودخانه هستند.