نسبت صدور انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی از منظر امام خمینی

از نظر امام خمینی، انقلاب اسلامی ایران در سال 1357، یک تحول انسان شناختی و جامعه شناختی و مصداقی از بیداری اسلامی در مقابل استبداد و وابستگی بود و امکان یا امتناع وقوع این نوع تحول در جوامع اسلامی و جهان مستضعفان مسئله تحقیق است. حال سوال این است که مکانیسم و راهبردهای صدور انقلاب و بیداری اسلامی از منظر امام خمینی کدامند؟ و عوامل امتناع و آفت های آن کدامند؟ یافته های تحقیق بر اساس مطالعه آثار امام خمینی، نشان می دهند که راهبرد های صدور انقلاب اسلامی با انگاره فرهنگی و دولت سرمشق، مهم ترین مکانیسم و سه تحول مثبت انسان شناختی، جامعه شناختی و رسانه ای، مهم ترین راهبردهای آن هستند و در مقابل عکس این سه تحول مثبت، عوامل امتناع خواهند بود و بر اساس قاعده عوامل محدثه یک پدیده، عوامل مبقیه و تداوم آن هستند، زوال آن، از زوال عوامل مبقیه ناشی می گردد. قرینه وقوع صدور انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی منطقه و جهان، حرکت های اسلامی در کشورهای اسلامی و حرکت های آزادی بخش در جهان مستضعفان است.