بررسی مفاهیم «پری» در خسرو و شیرین نظامی

نظامی در «خسرو و شیرین» بارها واژه «پری» و ترکیبات آن را در پیوند با شیرین و خدمتکارانش به کار برده است. پری (حور و جن در تداول مذهبی) در گذشته فرهنگ ایرانی و نیز در دوره اسلامی، در میان معتقدان به آن و اهل ادب مشخصه های زیادی دارد. در کلام نظامی این مشخصه ها که در حوزه فرهنگ عامیانه می گنجد، مستقیم و غیرمستقیم منعکس گردیده؛ از قبیل نمونه بودن پری در زیبایی، چالاکی، خیال انگیزی، پنهان کاری، مردم گریزی و نیز توصیف زیستگاه آن. در این گفتار به بازتاب این باورها در یکی از معروف ترین منظومه های داستانی زبان فارسی یعنی؛ خسرو و شیرین نظامی خواهیم پرداخت.