همبستگی تعارض پرستاران و هوش هیجانی سرپرستاران بخش اورژانس در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران

اجرا و پیگیری منظم امور در بخش های اورژانس امری حیاتی است. در این بخش باید از هر عامل مخرب مثل تعارض بین پرستاران که بر فعالیت های بخش اثر منفی دارد، جلوگیری شود. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی تعارض پرستاران و هوش هیجانی سرپرستاران بخش اورژانس در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1392 انجام گرفت.
در این مطالعه ی توصیفی- همبستگی، انتخاب نمونه ها به روش سرشماری بود و از بین 143 نفر از سرپرستاران و پرستاران بخش اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، 125 پرستار و 8 سرپرستار (مجموعا 133نفر) در مطالعه شرکت کردند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل «پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ» «Schering Emotional Intelligence Questionnaire»(برای سرپرستاران) و «پرسشنامه تعارض شغلی دوبرین» (Dobrin Job Conflict Questionnaire) (برای پرستاران) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شد.
میانگین نمره تعارض پرستاران با 13/4±28/12 از 15 نمره در وضعیت «متوسط» و میانگین نمره هوش هیجانی سرپرستاران با 83/7±20/110 از 165 نمره در وضعیت «خوب» قرار داشت. بین هوش هیجانی سرپرستاران و تعارض پرستاران همبستگی معناداری وجود نداشت (34/0- =r و 41/0=p).
بررسی عوامل ایجاد کننده ی تعارض بین پرستاران باید در اولویت کاری سرپرستاران بخش اورژانس قرار گیرد. به منظور بهبود عملکرد سرپرستاران، پرستاران و در نهایت کل بخش اورژانس پیشنهاد می گردد نسبت به برگزاری کلاس ها یا کارگاه های آموزشی در جهت ارتقاء هوش هیجانی آنان اقدام گردد.