فرسودگی شغلی، ابعاد و عوامل مرتبط با آن در کارکنان عملیاتی فوریت های پزشکی

شرایط پرتنش و غیر قابل پیش بینی در بخش پیش بیمارستانی باعث تحمیل فشارهای روانی زیاد بر کارکنان فوریت های پزشکی شده که می تواند در بلند مدت آثار و عواقب جدی در پی داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان فرسودگی شغلی، ابعاد و عوامل مرتبط با آن در کارکنان عملیاتی فوریت های پزشکی شهرستان شاهرود در سال 1392 انجام شد.
این مطالعه توصیفی-همبستگی بر روی 114 نفر از کارکنان عملیاتی فوریت های پزشکی شهرستان شاهرود که بطور در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل فرم اطلاعات فردی و شغلی و «پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ» «Maslach Burnout Questionnaire» بود که از روا او روش زآز رد اده ار ت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
فرسودگی شغلی در اکثر کارکنان از لحاظ تکرار (78/53 درصد) و شدت (82/43 درصد) در سطح متوسط قرار داشت. بین فرسودگی شغلی با سن (001/0P<)، سابقه کاری (02/0P=) و ساعت کاری (001/0P<) همبستگی مثبت معنی دار وجود داشت، اما با وضعیت تاهل و میزان تحصیلات همبستگی معنی داری مشاهده نشد.
فرسودگی شغلی در بین کارکنان فوریت های پزشکی در حد متوسط بود که با افزایش سن و سابقه کاری، فرسودگی شغلی نیز در این کارکنان افزایش می یابد. پیشنهاد می شود آموزش در راستای کاهش و تعدیل عوامل تاثیرگذار اجرا گردد.