تاثیر عصاره الکلی دانه شوید (Anethum graveolens) بر بافت بیضه و اسپرماتوژنز در موش صحرایی نر نژاد ویستار

افزایش سریع و بی رویه جمعیت در جهان و مشکلات ناشی از آن، یکی از مشکلات اساسی قرن حاضر است. لذا مطالعه بر روی گیاهان دارویی که بتوانند در کاهش باروری موثر باشند، دارای اهمیت می باشد. در این تحقیق تاثیر احتمالی عصاره دانه شوید بر بافت بیضه و اسپرماتوژنز مورد بررسی قرار گرفته است.حیوانات مورد استفاده در این ازمایش،24 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بود که در قالب سه گروه 8 تایی شامل دو گروه تجربی و یک گروه کنترل دسته بندی شدند. به گروه های تجربی روزانه میزان mg/Rat50 و 100عصاره الکلی دانه شوید به صورت درون صفاقی طی مدت 15 روز تزریق گردید. در همین مدت گروه کنترل سرم فیزیولوژیک دریافت نمودند. در روز شانزدهم حیوانات تشریح شده و اندام های بیضه، اپیدیدیم و دفران آنها به دقت خارج گردیدند و به منظور بررسی اثرات احتمالی عصاره الکلی دانه شوید، مورد مطالعات مورفومتریک قرار گرفتند. سپس مقاطع بافتی از بیضه جهت مطالعات هیستولوژیک آماده گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون آماری ANOVAو تست Tukey در سطح معنی داری 0.05 pبررسی گردیدند. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد وزن و حجم بیضه ها در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته است. هیچگونه اختلاف معنی داری در وزن اپیدیدیم و کانال دفران بین گروه های تجربی و کنترل مشاهده نگردید. قطر لوله های اسپرم ساز در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل دارای کاهش معنی داری می باشد. تعداد اسپرماتوگونی ها و اسپرماتوسیت های اولیه نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته است. تعداد اسپرم ها و اسپرماتید ها فقط در دوز mg/rat100 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری یافته است. با توجه به نتایج حاصل، به نظر می رسد که عصاره الکلی دانه شوید با اثر بر روی بافت بیضه می تواند زنجیره ی اسپرماتوژنز را دچار اختلال کرده و سبب کاهش تولید اسپرم گردد