اسلوب استفهام و اغراض فرعی آن در قرآن کریم

استفهام حقیقی یکی ازانواع انشاءطلبی است که به منظوردریافت فهم حقیقت انجام می گیرد؛ اما بسیارپیش می آید که استفهام به نیت اغراض فرعی نیزطرح می شود؛ یعنی منظورپرسشگر فهم مطلبی که نمی داند، نیست. دقیقابه همین جهت است که به کاربردن استفهام در غرض های فرعی، تجاهل العارف نام داردو یکی از موضوعات بحث بر انگیز علم بلاغت است. البته بعضی آن را فن معانی و برخی دیگر آن را در فن بدیع می گنجانند. سعی ما در این مقاله بر آن است که اغراض اصلی وفرعی اسلوب استفهام را در قران کریم بیان نموده و حداقل یک شاهد برای هریک ازآنها ذکر کنیم. پرسش های قرآنی بر دو دسته اند: برخی ازآنها از جانب خدا و برخی دیگر از زبان غیر خداست. از آنجا که خداوند به همه امور هستی علم دارد و هیچ سوالی از جانب اونمی تواند برای طلب فهم باشد، قطعا تمام پرسش های الهی در مقوله تجاهل العارف می گنجد.ما در این تحقیق فقط به آن دسته از پرسش ها که از جانب خداست، می پردازیم تا اغراض پرسش های الهی معلوم گردد و مددکار مخاطبین در پیمودن صراط مستقیم باشد.