علیه جامعه شناسی سیاست گذار

جامعه شناسی سیاست گذار آن گونه که بوراووی تشریح نموده است به شیوه های گوناگون در سیاست گذاری های اجتماعی جوامع مداخله می کند و در خدمت هدفی است که کارفرمایش تعیین کرده و برای مشکلات سفارش داده شده راه حل هایی ارائه داده یا به راه حل های موجود مشروعیت علمی می بخشد. مروری بر تاریخ جامعه شناسی در کشور های پیشرفته حکایت از آن دارد که جامعه شناسی سیاست گذار سیر نزولی خاصی را از دهه 1980 میلادی تاکنون تجربه نموده است. در حقیقت، تجربه جامعه شناسی در آمریکا (کشوری که واجد جامعه شناسی پیشرفته ای است و از حیث فرهنگی نیز مهد پراگماتیسم و فایده عملی دانش ها می باشد و معمولا تعقیب بی غرضانه دانش، برای اثبات ضرورت وجود یک علم کافی دانسته نمی شود) نشان می دهد که جامعه شناسی سیاست گذار از اواخر دهه 1980 میلادی تاکنون نه تنها رشد نکرده، بلکه در مسیر افول هر چه بیشتر حرکت نموده است. استدلال مقاله حاضر در مقام تبیین این حقیقت تاریخی آن است که خلق دانش توسط جامعه شناسان و شکل دهی سیاست اجتماعی به وسیله سیاستمداران، مدیران و دیوانسالاران اشکال متفاوت و نسبتا ناسازگاری از فعالیت های انسانی هستند و به همین دلیل و دلایل دیگر، افول جامعه شناسی سیاست گذار، حتی در کشور های صاحب علم، امری طبیعی بوده و به احتمال زیاد تداوم خواهد یافت.