بررسی ارتباط بین برخی از شاخص های آنتروپومتریکی با توانایی های حرکتی پایه در دانش آموزان 9 تا 11 سال بیرجند

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین برخی از شاخص های آنتروپومتریک با توانایی های حرکتی پایه در دانش آموزان 9 تا 11 سال بیرجند بود.
روش تحقیق: جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر غیر ورزشکار پایه چهارم و پنجم مدارس ابتدایی شهر بیرجند به تعداد 650 نفر بودند که از بین آن ها، تعداد 129 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ایبه عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. شاخص های آنتروپومتریک شامل: قد، وزن، زاویه Q، ارتفاع قد نشسته، طول اندام فوقانی، طول کف دست، پهنای شانه، طول ران، ارتفاع زانو، طول کف پا، پهنای شانه، پهنای جلو کف پا، و دور ران اندازه گیری شدند. برخی از قابلیت های جسمانی - حرکتی شامل پریدن، تعادل، انعطاف پذیری و چابکی با توجه به آزمون توانایی حرکتی پایه (BMAT) نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل دادها از روش همبستگی پیرسون در سطح p≤0.05 استفاده شد.
بین توان انفجاری پاها با دور بازو (0/03=p) و دور ران (0/04=p) رابطه مثبت و معنی داری به دست آمد، ولی با سایر شاخص های آنتروپومتریک رابطه معنی داری به دست نیامد. بین میزان تعادل با ویژگی های پهنای پاشنه (0/04=p)، دور ساق پا (0/04=p)، و وزن بدن (0/04=p) رابطه معنی دار و مثبتی بدست آمد. بین چابکی با قد، وزن، ارتفاع زانو، طول ران، طول پا، و پهنای پاشنه نیز رابطه منفی معنی داری (p≤0.05) مشاهده گردید.
با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود در فرآیند استعدادیابی این عوامل مورد توجه قرار گیرند.