تربیت انسانی در جامعه سازمانی

سازمان، ضرورت زیست اجتماعی است، چرا که اهداف غیر قابل تحقق در ساحت فردی، در سازوکار سازمانی متحقق می گردد؛ حال این اهداف، یا در فرایند توسعه قدرت انسان تکون یافته و متعین می گردد و یا مبتنی بر اضطرار اجتماعی به انسان تحمیل می شود. در هر صورت درون سازمان، تولد و مرگ انسان رقم می خورد. با این حال، سازمان به رغم منفعتی که برای انسان دارد، گاهی در بعد عملکرد سازمانی و گاهی حفظ بهداشت جسم، روح و روان کارکنان، با فقدان سلامتی مواجه شده و نابسامان ی ها یی برای انسان امروزی ایجاد می کند. بر این اساس، در این نوشتار، آسی بهای سازمانی در بعد عمل ارادی انسان و گستره ومحدودیت دامنه انتخاب گری او، چه در حوزه اهداف و چه در حوزه وسایل، با تکیه بر کنش سازمانی انسان بررسی شده است. مهم ترین عواملی که سو ءرفتارهای انسان در سازمان را سبب می شود، سلب اختیار و اراده گرا یی و همچنین جهت دادن نادرست به قوه انتخاب گری اوست. سازمان دیوان سالارانه و بوروکراتیک که بر مبنای بی اعتمادی به انسان قوام یافته و واپایش، مقوم آن است؛ با اتخاذ رابطه فرادست و فرودست میان کارکنان سازمان و ابتنا بر عقلانیت ابزاری به عنوان نمونه تام عقلانیت و بی توجهی به سایر شئون و مراتب عقلانیت، در ایجاد بحران در هویت انسان، بسیار موثر است. نگارندگان، جهت مقابله با کژکارکردهای تحمیل شده از سوی سازمان دیوا نسالارانه بوروکراتیک بر آدمی، بر تحلیل کنش انسان در بستر همه مراتب عقلانیت تاکید کرده و شناخت مغالطات منطقی، عاطفی، رفتاری و هویتی و ارائه راه حل جهت رفع آنها را تجویز می کنند.