ارتباط توانمندی روان شناختی با تنش های روانی در پرستاران بیمارستان های آموزشی

تنش های روانی جزء اجتناب ناپذیری از حرفه پرستاری بوده که می تواند پیامدهای مهمی را همانند نارضایتی پرستاران و افت کیفیت مراقبت به دنبال داشته باشند. در این میان توانمندی روانشناختی پرستاران از طریق افزایش کارایی، انگیزه شغلی و بروز رفتارهای خلاقانه در آن ها خواهد توانست نقش مهمی در کاهش تنش های روانی آن ها در محیط های درمانی داشته باشد.

مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین توانمندی روان شناختی و تنش های روانی در پرستاران بیمارستان های آموزشی شهرکرد انجام شده است.

مطالعه حاضر پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی 200 نفر از پرستاران بیمارستان های آیت الله کاشانی و هاجر شهرکرد در بهمن ماه (1392) انجام شده است. پرستاران به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های توانمندی روان شناختی اسپریتزر (Spreitzer،1995) و تنش روانی اوسیپو (Osipow،2001) که دارای پایایی محاسبه شده به روش آلفای کرونباخ (0/90) بودند؛ جمع آوری و توسط نرم افزار Spss16 و آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی(تی تست، انالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند

نتایج حاکی از آن است که فقط بعد «معنی داری کار» از میان ابعاد مختلف توانمندی روان شناختی با تنش روانی رابطه ی معنی داری داشته است(P< 0/05). میانگین نمره ی توانمندی روان شناختی و تنش روانی در پرستاران نیز در حد متوسط به بالابوده است.

با توجه به اهمیت بعد «معنی داری کار» از میان ابعاد مختلف توانمندی روان شناختی می توان گفت که ارتقاء احساس ارزشمند بودن در پرستاران و هم چنین در نظر گرفتن راهکارهایی برای افزایش این احساس میتواند در کاهش تنش های شغلی در آنان و اثر بخشی بیشتر آنان در سیستم های بهداشتی نقش مهمی داشته باشد.