مبانی و مصادیق تعلیم و تربیت اقتصادی فرزندان در خانواده اسلامی

جهان بینی اسلامی، تامین سعادت فردی و اجتماعی انسان را مقصد قرار داده و در مسیر نیل بدین مقصود الگوهای رفتاری متعددی در حوزه های مرتبط با حیات وی ارائه نموده است. اقتصادیکی از رموز بقای خانواده و بالتبع جامعه اسلامی می باشد. تاکید قرآن کریم بر اخلاق محوری، آخرت گرایی، زمینه سازی جهت تولید و توزیع، لزوم اتخاذ الگوی صحیح مصرف و عدالت مداری، لزوم اهتمام والدین به تعلیم و تربیت اقتصادی را مبرهن می سازد.
خانواده به عنوان کانون تعالی انسان، از طریق آموزش فرزندان نسبت به التزام به اصول ارزش مند اخلاقی در حوزه اقتصاد سبب خواهد شد، افراد از عنفوان جوانی با برخورداری از حسن رفتار و تدبیر در عرصه های اقتصادی خانواده، توان مندی لازم نسبت به عهده داری مسوولیت های کلان در تحولات اقتصادی جوامع را کسب نمایند. بدین سان نظارت مستمر والدین، رفتارهای مدبرانه اقتصادی را نهادینه خواهد ساخت. بر این مبنا، پای بند نمودن فرزندان به اصل میانه روی، تقریب مفهوم «مدارا» با «اقتصاد» در اندیشه فرزندان، بیان انگیزه های انجام فعالیت های اقتصادی برای فرزندان، تلقین مطلوبیت کار و نکوهش راحت طلبی و سوق دهی فرزندان به ارتقاء تعهد، تخصص و نوآوری از جمله مصادیق تعلیم و تربیت اقتصادی فرزندان محسوب می شوند.