راهبردهای مقابله ای والدین کودکان مبتلا به سرطان

سرطان در خانواده به نوعی تمامی اعضای خانواده را درگیر و آن ها را متحمل فشار روحی، روانی و مالی بسیاری می کند. در چنین شرایطی افراد از راهبردهایی جهت کاهش استرس و فشار و در نتیجه غلبه برآن استفاده می کنند. لذا تحقیق حاضر به بررسی راهبردهای مقابله ای والدین کودکان مبتلا به سرطان بهره مند از خدمات موسسه خیریه محک می پردازد.
این تحقیق از نوع پیمایشی بود. از بین 991 نفر والدین کودکان مبتلا به سرطان موسسه خیریه محک 200 نفر با روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس جمع آوری و با آزمون های خی دو و پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند.
در این پژوهش بیشتر کودکان (127 نفر) پسر بودند و بیشتر مراقبان (143نفر) مادر ها بودند. نتایج بدست آمده نشان داد مادرهای کودکان مبتلا به سرطان بیشتر از پدرهای این کودکان از راهبرد مقابله ای رویارویی استفاده می کنند. والدین کودکان مبتلا به سرطان که تحصیلات بیشتری داشتند، کمتر از راهبردهای رویارویی، دوری جویی، گریز-اجتناب و مسئولیت پذیری استفاده می کردند. در عین حال کسانی که تحصیلات بالاتری داشتند به طور معناداری نمره کل آزمون آن ها کمتر از افرادی بود که تحصیلات پایین تری داشتند. والدینی که علاوه بر کودک مبتلا به سرطان فرزندان دیگری نیز داشتند، بیشتر از راهبرد حل مدبرانه مسئله و کمتر از راهبرد خویشتن داری استفاده می کردند. والدین کودکانی که مدت طولانی تری از ابتلای کودکشان به سرطان سپری می شد، بیشتر راهبرد حل مدبرانه مسئله را بکار می گرفتند.
نتایج این پژوهش نشان داد که والدین کودکان مبتلا به سرطان بیشتر از راهبردهای هیجان مدار استفاده می کنند. فشار روانی مداوم و فرسودگی ناشی از بیماری کودک و مسائل مالی می تواند توان مراقبین کودکان مبتلا به سرطان را کاهش داده و اثربخشی مداخلات درمانی را نیز تحت تاثیر قرار دهد و استفاده بیشتر از راهبردهای هیجان مدار می تواند این شرایط را تشدید نمایید. لذا طراحی و اجرای پژوهش هایی با موضوع مداخلات آموزشی- مشاوره ای و حمایت کننده از مراقبین این گروه از کودکان می تواند زمینه را برای ارتقاء کیفیت خدمات به ایشان فراهم آورد.