رابطه ادراک از محیط کلاس و خوش بینی با تحول مثبت دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر شناسایی رابطه متغیر بافتی (ادراک از محیط کلاس) و متغیر فردی (خوش بینی) با تحول مثبت دانش آموزان است. 600 دانش آموز (251 پسر و 349 دختر) پایه دوم دبیرستان های نظری شهر تبریز، به روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند و به ابزارهایی متشکل از مقیاس ادراک فعالیت های کلاس (MCA)، آزمون جهت گیری زندگی(LOT؛) و پرسشنامه تحول مثبت (PYD؛) پاسخ دادند. نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که هر یک از متغیرهای بافتی و فردی با تحول مثبت دانش آموزان رابطه معناداری دارند و 26 درصد از واریانس تحول مثبت توسط مولفه های ادراک از محیط کلاس و خوش بینی قابل تبیین است. براساس یافته های این پژوهش عوامل بافتی (علاقه و انتخاب) بیشتر از عوامل فردی با تحول مثبت رابطه دارد. به طورکلی می توان گفت که عوامل بافتی (ساختار کلاس) و فردی (خوش بینی) توان پیش بینی تحول مثبت نوجوان را دارد.