دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی نسبت به خودکارآمدی پژوهشی

باورهای پژوهشی دانشجویان تاثیر مهمی در انجام یا اجتناب از تحقیق دارد. هدف این مطالعه مقایسه دیدگاه های دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی نسبت به خودکارآمدی پژوهشی بود.
این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1392 در 140 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. حجم نمونه به وسیله مطالعه مقدماتی و محاسبه واریانس نمونه تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه خودایفا و استاندارد شده خودکارآمدی پژوهشی بود. تجزیه تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار 17SPSS- و آزمون آماریT مستقل برای مقایسه 7 آیتم در پرسش نامه خودکارآمدی پژوهشی شامل موارد آماری و تحلیلی، مفهوم پردازی، روش و اجرا، پژوهش کیفی، گزارش نویسی، مهارت ها و تبحرها و اخلاق در دانشجویان ذکر شده انجام گردید.
اختلاف معنی داری در مقایسه دیدگاه های دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی در مقیاس های خودکارآمدی آماری و تحلیلی، مفهوم پردازی، روش و اجرا، پژوهش کیفی، گزارش نویسی و مهارت ها و تبحرها مشاهده شد (p=0.008، p<0.001). ولی اختلاف معنی داری در مقیاس اخلاق در آن ها مشاهده نشد (p=0.176).
دانشجویان دکترای تخصصی در مقایسه با دانشجویان کارشناسی ارشد دیدگاه مثبت تری نسبت به خودکارآمدی پژوهشی داشتند.