اثرات عصاره آبی الکلی سیاه دانه بر بارداری در موش صحرایی

گیاهان دارویی منبع مهمی برای درمان بسیاری از بیماری ها هستند. اما پیش از استفاده از این گیاهان در زنان باردار باید خطر احتمالی آن ها بر بارداری بررسی شود. سیاه دانه از جمله گیاهان دارویی پر مصرف در طب سنتی است، اما شواهد کافی در مورد خطرات احتمالی آن در حاملگی وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی سمیت احتمالی مصرف عصاره سیاه دانه طی دوره بارداری در موش صحرایی انجام شد.
این مطالعه از نوع حیوانی است که در سال 1394 انجام شد. در این مطالعه موش های صحرایی حامله به سه گروه هشت تایی تقسیم شدند: (1) گروه کنترل که آب و غذای معمولی دریافت کردند، (2) گروه سیاه دانه با دوز پایین که از ابتدای بارداری تا روز دهم 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی الکلی سیاه دانه به آب خوراکی آنها اضافه شد و (3) گروه سیاه دانه با دوز بالا که از ابتدای بارداری تا روز دهم 300 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره به آب آن ها اضافه شد. طول دوره بارداری، تعداد نوزادان مرده به دنیا آمده و وضعیت سلامت نوزادان مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و سپس تست تعقیبی توکی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
در مقایسه با گروه کنترل، عصاره سیاه دانه در دوزهای 50 میلی گرم بر کیلوگرم و 300 میلی گرم بر کیلوگرم تاثیر معنی داری بر طول دوره بارداری، درصد مرده زایی، تعداد نوزادان و وزن نوزادان نداشت. همچنین تا 30 روز پس از تولد، اختلال رفتاری یا ناهنجاری اسکلتی در نوزادان مشاهده نشد.
مصرف عصاره آبی الکلی سیاه دانه تا دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم طی نیمه نخست بارداری اثر سمی بر بارداری و شاخص های سلامت نوزادان موش صحرایی ندارد. پیشنهاد می شود مطالعات تکمیلی برای بررسی عوارض درازمدت سیاه دانه انجام شود.