تاثیر آموزش خود نظارتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نارساخوان

کودکان نارساخوان، با وجود اینکه در اکثر مواقع از هوش طبیعی بسیاری برخوردارند، نمی توانند پیشرفت تحصیلی مطلوبی داشته باشند و به سختی به تحصیل ادامه می دهند و یا اغلب ترک تحصیل می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش خودنظارتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دچار اختلال نارساخوانی انجام شد.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری است.آزمودنی های پژوهش شامل 32 نفر از دانش آموزان پسر نارساخوان مقطع ابتدایی در شهرستان جوانرود بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به صورت دو گروه 8 نفره به مدت ده جلسه 50 دقیقه ای (هفته ای دو روز) آموزش خودنظارتی را دریافت کردند. نمرات امتحانی دروس اصلی (علوم، ریاضی، فارسی و املاء) به عنوان معیار سنجش پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد در پیش آزمون تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل وجود نداشته اما پس از آموزش به گروه آزمایش، نمرات این دانش آموزان در پس آزمون و پیگیری معنی دار بوده (001/ 0>p) به این معنی که نمرات درسی آنها افزایش پیدا کرده است.

برنامه خود نظارتی تاثیر مثبتی در بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نارساخوان داشته است، پژوهش حاضر کاربردهایی برای والدین، روان شناسان، معلمان، مربیان مدارس و متخصصان دانش آموزان مبتلا به اختلال نارساخوانی دارد که می توانند از این راهبردها برای بهبود پیشرفت تحصیلی استفاده کنند.