بررسی رابطه و مقایسه جهت گیری مذهبی با رضایت و سازگاری زناشویی در زوجین شهر قم

اعتقادات و باورهای مذهبی از عوامل مهم رضایت و سازگاری زناشویی است. مذهب از موثرترین تکیه گاه های روانی است که به زندگی معنا میبخشد و با فراهم ساختن تکیه گاه تبیینی، فرد را از تعلیق و بی معنایی نجات دهد. هدف این پژوهش بررسی رابطه و مقایسه جهت گیری مذهبی با رضایت و سازگاری زناشویی در زوجین شهر قم است. این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری آن زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم بودند. تعداد افراد نمونه 150 نفر از زوجین مذکور بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با «مقیاس پرسشنامه جهت گیری مذهبی آذربایجانی» و «رضایت زناشویی والتر» جمعآوری شد. داده های به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS از روش های آماری همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و رضایت زناشویی (0001/ 0=p) وجود دارد؛ یعنی جهت گیری مذهبی میتواند رضایت زناشویی را 006/ 0=p با ضریب رگرسیون 771 /0 پیشبینی کند. همچنین همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویی (001/ 0