مطالعه جدایه های اشریشیاکلی مدفوعی تولید کننده بتالاکتامازهای ESBLs و AmpC در طیور و کارگران مرغداری های اطراف تهران

AmpC و ESBL به عنوان بتالاکتامازهای وسیع الطیف وابسته به پلاسمید عامل اصلی مقاومت برخی باکتری ها مخصوصا انتروباکتریاسه ها به سفالوسپورین های وسیع الطیف بوده و نهایتا شکست درمانی، افزایش هزینه های درمان در انسان و ضررهای اقتصادی در صنعت طیور را در پی خواهد داشت.
هدف این مطالعه بررسی و غربالگری جدایه های اشریشیا کلی تولیدکننده آنزیم های ESBL و AmpC در مدفوع طیور و کارگران طیور مربوطه می باشد.
در این مطالعه 500 نمونه سواپ کلوآک از جوجه های گوشتی مربوط به پنچ مرغداری اطراف تهران و 25 نمونه سواپ رکتال از کارگران همان مرغداری ها جمع آوری و با کشت در محیط مک کانکی و تست های بیوشیمیایی مربوطه، تایید جدایه های اشریشیا کلی انجام گردید. حساسیت جدایه ها توسط روش انتشار دیسک به 12 آنتی بیوتیک (طبق پیشنهادهای CLSI) تعیین گردید و برای تایید جدایه های ESBL از دو دیسک سفتازیدیم و سفتازیدیم- کلاولانیک اسید و از دیسک های سفوکسیتین و سفوکسیتین- EDTA نیز جهت تعیین جدایه های AmpC استفاده گردید. داده های مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند. جدایه های تولیدکننده ESBL توسط PCR جهت حضور ژن های کد کننده بتالاکتامازهای TEM، CTX-M و SHV مورد ارزیابی قرار گرفتند.
در مجموع 467 جدایه اشریشیا کلی از 9/88% نمونه ها جدا گردید به طوریکه 92% جدایه های طیور و 7/72% جدایه های کارگران الگوی مقاومت دارویی چندگانه (MDR) نشان دادند. فنوتیپ مقاومت ESBL در 5/5% (26) جدایه های طیور تعیین گردید در حالیکه در بین هیچکدام از جدایه های کارگران مشاهده نگردید. شش جدایه حامل هر دو ژن TEM و CTX-M بودند در حالیکه 5 جدایه فقط برای ژن TEM و یک جدایه برای CTX-M تایید شدند. 6/88% از جدایه های ESBL مثبت برای تولید AmpC تایید فنوتیپی شدند.
نتیجه گیری نهایی: با توجه به اینکه سفالوسپورین ها در جوجه های گوشتی در ایران استفاده نمی گردند بنابراین جداسازی جدایه های اشریشیا کلی مدفوعی تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف می تواند نشان دهنده انتقال ژن های مقاومت مربوطه از طریق پلاسمیدهای حامل و یا دیگر عوامل متحرک ژنتیکی در بین انتروباکتریاسه ها باشد.