بررسی تطبیقی «ارجاع» به عنوان یکی از عوامل«انسجام متنی» در نهج البلاغه (مطالعه ی موردپژوهانه ی ترجمه های فارسی و انگلیسی طاهره صفارزاده)

«انسجام» ارتباط دستوری و واژگانی عناصر داخل یک متن است که به وسیله آن متن یکپارچه و معنی دار می شود؛ در این مقاله بر آنیم تا بر پایه دیدگاه مایکل هلیدی و رقیه حسن، عامل «ارجاع» را به عنوان یکی از عوامل «انسجام متنی» در «گزیده های نهج البلاغه و ترجمه های فارسی و انگلیسی آن» از طاهره صفار زاده بررسی نماییم؛ در این تحقیق با کاربست روش نمونه گیری سیستماتیک و تحلیل تطبیقی ترجمه ی فارسی و انگلیسی نهج البلاغه ابتدا براساس فرمول کوکران، از تعداد 1111 جمله موجود در کتاب، تعداد 285 جمله انتخاب شده و همراه با ترجمه این عبارات، عامل «ارجاع»، شناسایی، جداسازی و مقایسه گردیده است. برای بررسی این فرضیه از آزمون chi-square و جدول توافقی crosstabs استفاده شده است؛ در بررسی به عمل آمده، به این نتیجه رسیدیم که در متن اصلی نهج البلاغه و متون ترجمه شده ی آن، با وجود استفاده ی بیشتر از «ارجاع» و «ادوات ربط» نسبت به سایر عوامل «انسجام»، در کاربرد ارجاع، بین متن عربی و متون ترجمه شده فارسی و انگلیسی تفاوت معنی داری وجود دارد .