آیین تشیع در مصر و دیپلماسی فرهنگی ج.ا. ایران

با اهمیت یافتن فعالیت های فرهنگی و برجسته شدن نقش فرهنگ در نظریه های سیاست خارجی و سیاست بین الملل و هم چنین در کارکرد دستگاه های دیپلماتیک دولت ها، امروز مباحثی چون قدرت نرم و دیپلماسی فرهنگی به عنوان اساس و ساختار برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت کشورها مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش، بسترهای قدرت نرم و زمینه های دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را در مصر بررسی می کند. پس از پرداختن مقدماتی به تاریخ حضور شیعیان در مصر، فرهنگ تشیع در این کشور مطالعه می شود. سپس داده هایی از دسته های شیعیان مصر، تاریخ معاصر حضور شیعیان در مصر، وضعیت کنونی شیعیان مصر، شخصیت های همسو با تشیع در مصر و سازمان های شیعی در این کشور ارائه می شود. در چارچوب نظری مقاله، مفهوم قدرت نرم و منابع اصلی تامین آن تعریف و تبیین و سپس سنجه های دیپلماسی فرهنگی نرم پایه (مبتنی بر قدرت نرم) معرفی می شود. پرسش اصلی این است که بنیادهای ایجاد روابط فرهنگی میان شیعیان مصر و ایران چیست و جمهوری اسلامی ایران از چه راهی می تواند رابطه ای پایا و استوار در منطقه با تکیه بر بسترهای پایای اجتماعی فرهنگی پی ریزی کند؟ فرضیه مقاله «ایجاد رابطه ای استوار میان ایران و مصر را در گرو تدوین دیپلماسی جامع فرهنگی ایران می داند تا بتواند بسترهای اجتماعی فرهنگی جامعه مصر را شناسایی کند و بر آن تاثیر بگذارد». بایسته ها و چالش هایی که در زمینه سازی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در مصر وجود دارد، آخرین بخش مقاله را شامل می شود.