رابطه علی ابعاد الگوی ارتباطی خانواده، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان در دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان صورت گرفت. شرکت کنندگان شامل 291 نفر از دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر شیراز در سال تحصیلی در رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده 93-92 بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش، پرسشنامه های الگوی ارتباطی خانواده، هوش هیجانی، خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان مورد استفاده قرار گرفتند. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، روش تحلیل مسیر استفاده گردید که با توجه به مقادیر شاخص های به دست آمده، داده ها با مدل تحقیق برازش داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بعد گفت و شنود، می تواند هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی را به صورت مثبت پیش بینی کند. بعد همنوایی نیز قادر به پیش-بینی هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی به صورت منفی و اضطراب امتحان به صورت مثبت می-باشد. همین طور هوش هیجانی پیش بینی کننده خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان بوده و متغیر خودکارآمدی تحصیلی می تواند اضطراب امتحان را به صورت منفی پیش بینی کند، از سویی، درخصوص تاثیر متغیرهای مستقل بر وابسته، تحلیل داده ها حاکی از آن بود که 12 درصد از تغییرات هوش هیجانی، 28 درصد از تغییرات خودکارآمدی تحصیلی و 33 درصد از تغییرات اضطراب امتحان، توسط مدل تبیین می شود. براین اساس می توان تصمیم گرفت که در رابطه بین الگوی ارتباطی خانواده و اضطراب امتحان، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی نقش میانجی دارند.