طراحی الگوریتمیک «پالکانه» برای افزایش بهره مندی از نور روز در ساختمان

با توجه به اهمیت نقش و مفهوم نور در معماری سنتی ایران، همواره شاهد بهره مندی از آن به بهترین نحو با به کارگیری انواع عناصر تلطیف کننده نور بوده ایم. «پالکانه» به عنوان یکی از این عناصر ارزشمند در معماری سنتی، به عنوان پنجره ای پیش آمده همراه با نقوش گوناگون گره سازی و شیشه های رنگین می تواند ضمن تامین بیشترین میزان نورگیری، به عنوان یک تلطیف کننده به نحوی طراحی شود که اثرات ناخواسته ای چون افزایش حرارت دریافتی را برای فصول گرم به خوبی کنترل نماید. در این مقاله از طریق روش های الگوریتمیک رایانه ای و به کمک نتایج به دست آمده از ارزیابی های مختلف در نرم افزار شبیه سازی اکوتکت به ارائه شیوه ای از طراحی کارایی محور «پالکانه» برای جهات مختلف ساختمانی فرضی در شهر تهران می پردازیم که ضمن احیای یکی از عناصر ارزشمند معماری سنتی، افزایش بهره مندی از نور روز در ساختمان را موجب می شود.