تغذیه و جیره نظامی در مناطق عملیاتی با تاکید بر محتوای غذایی

تمامی انسان ها جهت حفظ و ارتقاء سلامت خود و همچنین دستیابی به کارآیی جسمی و روانی مطلوب، نیازمند تغذیه مناسب می باشند. تغذیه صحیح ضمن تامین کالری و مواد مغذی مورد نیاز بدن، از افزایش یا کاهش نامناسب وزن و همچنین طیف وسیعی از اختلالات جسمی و روانی مرتبط با تغذیه جلوگیری نموده و سبب ارتقاء قابلیت های فرد می گردد. نظامیان ، به عنوان افرادی که زندگی فعال و پر تنشی دارند نیز از این قاعده مستثنی نیستند و بنا به شرایط جسمی و روحی خاص خود ، نیازمند تغذیه ای ویژه می باشند. بدیهی است که ارائه یک جیره غذایی دقیق برای نظامیان، نیازمند بررسی هایی جامع در خصوص سن، جنس، شرایط آنتروپومتریک، نوع فعالیت نظامی و امکانات و مقتضیات موجود از یک سو، و همکاری تمامی بخش های مرتبط از سویی دیگر می باشد.
این تحقیق از نوع نظری و از لحاظ روش به شیوه تحلیل محتوا (Content Analysis) انجام گرفته و لازم به ذکر است از مطالبی استفاده شده که صحت آن ها در مقالات متعدد به اثبات علمی رسیده و صرفا نظریه یا تئوری نیست.
از نظر نظامی، جیره (Ration) مقدار سهم غذای کافی برای یک فرد نظامی در یک روز است. جیره عملیاتی (operational Ration) یک اصطلاح کلی برای جیره های مورد استفاده در مناطق عملیاتی و جنگی است. برای جیره های عملیاتی، انتخاب یک جیره خاص یا یک نوع وعده غذایی برای افراد یا گروه ها به شرایط لجستیکی و تاکتیکی، شرایط محیطی مصرف غذا ، نوع ماموریت، وضعیت دشمن، منطقه عملیات و شرایط زمانی بستگی دارد.
توانایی فیزیکی و جسمانی یک نظامی برای حظور در مناطق مختلف زیستی و جنگی مستلزم تامین عوامل و فاکتورهایی است تا سیستم ایمنی بدن او تضعیف نگردد .یک نظامی می باید در سطح مطلوب و بالای سلامت باشد تا توان مکفی برای مدیریت ؛ مبارزه و مقابله را داشته باشد. شرایط سخت آب و هوایی ؛ تغذیه و بهداشت نامطلوب و سایر استرس های محیطی از عوامل کاهنده توان فیزیکی و بالتبع رزمی یک رزمنده است.