مقایسه اثر حاد انقباض های ارادی در شدت ها و زما نهای متفاوت بر توان انفجاری، سرعت و چابکی در بازیکنان فوتبال

هدف این تحقیق مقایسه اثر حاد انقباض های ارادی (PAP) در شدت ها و زمان های متفاوت بر توان انفجاری، سرعت و چابکی در بازیکنان فوتبال است. به این منظور 13 نفر با میانگین سنی 63/0±7/17 سال، وزن 9/6±9/57 کیلوگرم و قد 4/5±9/167سانتی متر به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. برای هر یک از متغیرهای توان انفجاری، سرعت و چابکی طی هفت جلسه به صورت تصادفی پروتکل های گرم کردن بدون بار، اجرای نیم اسکات 45 درصد، 65 درصد، 85 درصد 1RMپس از 4 دقیقه و اجرای نیم اسکات 45 درصد، 65 درصد، 85 درصد 1RMپس از 15 دقیقه برگزار و آزمون های دوی سرعت 35متر، پرش عمودی سارجنت و چابکی ایلی نویز گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر (ANOVA) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد در اثر حاد تقویت پس از فعالیت با 05/0P≤ بین توان انفجاری بازیکنان با شدت های متفاوت بعد از 4 دقیقه اختلاف معناداری وجود ندارد، اما پس از 15 دقیقه در شدت های 65 و 85 درصد اختلاف معناداری در توان انفجاری نسبت به پروتکل گرم کردن مشاهده شد. بین سرعت بازیکنان در تقویت پس از فعالیت بعد راز4 دقیقه در شدت 65 درصد و بعد از 15 دقیقه در شدت های 65 و 85 درصد تفاوت معناداری نسبت پروتکل گرم کردن وجود دارد. بین چابکی بازیکنان در تقویت پس از فعالیت بعد از 4 دقیقه در شدت های 65 و 85 درصد و بعداز 15 دقیقه در شدت 65 درصد اختلاف معناداری بین شدت ها وجود دارد. به طور کلی زمان در اثر حاد تقویت پس از فعالیت (انقباض های ارادی) به خصوص پس از 15 دقیقه، نقش موثرتری در بهبود فعالیت های توانی و سرعتی ورزشکاران در شدت های متوسط و بیشینه و چابکی با شدت متوسط دارد.