مطالعه هیستولوژی و هیستومتری آبشش ماهی شیربت

در این مطالعه تعداد 10 قطعه ماهی شیربت تازه و سالم تهیه و از بخش های بالایی، میانی و پایینی کمان آبششی آن ها نمونه برداری شد؛ سپس به روش متداول تهیه مقاطع بافتی، برش هایی به ضخامت 5 تا 6 میکرومتر تهیه و مورد رنگ آمیزی معمول هماتوکسیلین- ائوزین(H&E) و اسید پریودیک شیفت (PAS) قرار گرفتند. نتایج نشان داد آبشش ماهی شیربت از 4 جفت کمان آبششی تشکیل شده است. هر کمان آبششی از دو ردیف لاملاهای اولیه (هولوبرانش) که لاملاهای ثانویه از آن ها منشعب شده اند، تشکیل شده است و در طرف مقابل خار های آبششی وجود دارد. لاملاهای اولیه توسط بافت پوششی سنگفرشی مطبق پوشیده شده اند. در بافت پوششی لاملاهای اولیه سلول های تمایز نیافته، سلول های پوششی کناری مکعبی و سنگفرشی، لایه ی سلول های کلراید و موکوسی وجود دارد. لاملاهای ثانویه دارای یک مرکز عروقی حاوی سلول های ستونی هستند و بافت پوششی آن ها از یک تا دو لایه سلولی شامل سلول های تمایز نیافته و سلول های پوششی کناری تشکیل شده است. خار آبششی دارای بافت پوششی مطبق است که حاوی سلول های موکوسی زیادی می باشد و توسط استخوان حمایت می شود. نتایج هیستومتریک نشان داد که ضخامت بافت پوششی لاملاهای اولیه آبشش راست و چپ با ضخامت بافت پوششی لاملاهای ثانویه آبشش چپ و راست دارای تفاوت معنی دار است (p≤0.05). ضخامت بافت پوششی بخش بالایی لاملاهای اولیه ی آبشش سمت راست با ضخامت بافت پوششی لاملاهای اولیه ی بخش پایینی و میانی آبشش سمت راست تفاوت معنی دار دارد. ضخامت بافت پوششی بخش میانی لاملای اولیه ی آبشش سمت راست با تمام بخش های بافت پوششی سمت راست و چپ لاملاهای اولیه تفاوت معنی دار دارد. ضخامت بافت پوششی لاملاهای ثانویه با هم تفاوت معنی دار نداشتند. ساختمان بافتی آبشش ماهی شیربت مشابه سایر ماهیان استخوانی است و تفاوتی با سایر ماهیان هم خانواده ی خود ندارد.