بررسی فراوانی توده پستانی در مبتلایان به پاپیلومای داخل مجرا در بیمارستانهای حضرت رسول اکرم (ص) و امام خمینی طی سالهای 1374- 1365

تشخیص علت و درمان ترشح خونی از نوک پستان از مشکلات جدی در جراحی است چرا که علل آن طیف وسیعی از بیماری های خوش خیم و بدخیم را در بر می گیرد. اگر کانسری ترشح داشته باشد تقریبا همیشه خونی است و از طرفی شایعترین علت ترشح خونی از نوک پستان پاپیلومای داخل مجرا است.
در این بررسی به منظور جلوگیری از درمانهای افراطی ( ماستکومی غیر ضروری) و تفریطی ( عدم پیگیری بیماران پس از درمانهای ساده موضعی) ضمن تعیین میزان فراوانی توده مبتلایان به پاپیلومای داخل مجرا میزان کانسر همزمان و غیر همزمان نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه به صورت گذشته نگر بر روی پرونده های 1218 بیمار که با مشکلات پستانی طی سالهای 1365 لغایت 1374 به بیمارستانهای حضرت رسول اکرم (ص) و امام خمینی مراجعه نمودند، انجام گرفت. از بین بیماران بررسی شده، تعداد 28 مورد با تشخیص ضایعات پاپیلار خوش خیم مشخص شدند که 15 مورد پاپیلومای داخل مجرای منفرد (single intraductal papilloma SIP) 9 مورد پاپیلومای داخل مجرای متعدد (Multiple intraductal papilloma MIP) و 4 مورد پاپیلوماتوزیس بوده است.
سن متوسط در SIP 2/40 سال و در MIP 5/39 سال بود. در نوع SIP 80% بیماران ترشح نوک پستان و 3/73% تومور قابل لمس داشتند. یعنی فراوانی نسبی ترشح نوک پستان و تومور تقریبا یکسان بود. 3/88% ترشحات از نوع خونی و 7/11% سروزی بود. در 7/26% ترشح از نوک پستان تنها علامت بود. در 20% موارد نیز وجود تومور تنها علامت بود. در 3/53% موارد ترشح و تومور تواما وجود داشت، 18/8% توده ها مرکزی و 2/18% آنها محیطی بودند.
در موارد MIP در 9/88% موارد تومور قابل لمس و در 7/66% موارد ترشح وجود داشت از این میزان 4/83% موارد ترشح خونی بوده است. 25% توده ها مرکزی و 75% آنها محیطی بوده است. در هیچ بیماری کانسر همزمان مشاهده نشد. اطلاعات موجود در پرونده بیماران آنقدر کامل نبود که در مورد کانسر غیر همزمان بتوان اظهار نظر نمود. همچنین در مواردی که تومور قابل لمس وجود داشت بر اساس این مطالعه نمی توان تعیین نمود که آیا بین محل تومور و ترشح نپیل همچنین بین تومور قابل لمس و ضایعه خوش خیم همراه ارتباط معنی داری وجود دارد یا خیر.