الگوی تکریم مردم در تعامل سیاسی از منظر نهج البلاغه

تکریم مردم در تعامل سیاسی از منظر نهج البلاغه در سیره عملی امام علی(ع) امری برجسته است. این پژوهش با هدف چیستی و چرایی و چگونگی موضوع و روش مطالعه داده بنیاد و با گردآوری کتابخانه ای تدوین یافته است. داده ها به روش توصیفی تحلیلی، تجزیه و تحلیل گردیده اند. پژوهش نشان داد که در الگوی حکومتی امام علی(ع) تکریم مردم با نگرش به کرامت ذاتی انسان و به اقتضای تکلیف انسانی او بوده و با کشف 22 شاخص از نهج البلاغه پیرامون تکریم مردم، فرضیه های تحقیق اثبات و این شاخص ها، ذیل چهار مقوله ی «فرهیختگی»، «حق»، «عدل» و «عزت» قرارگرفت. این چهار مقوله پارادایم های نظریه مورد بحث را شکل داد. معنای این نظریه آن است؛ در جامعه ای که مردم در تعامل سیاسی با زمامدار، از عزت برخوردار و حق خود را استیفا نمایند؛ امور متناظر به آنان، بر بستر عدل جاری و زمینه ی فرهیختگی مردم فراهم خواهد گشت؛ چنین تعاملی، بر محور تکریم استوار است.