پدیدارشناسی آموزش های سازمانی: تجربه زیسته کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از این پژوهش، فهم تجربه های زیسته کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد از آموزشهای سازمانی است که با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام شده است. ابزار جمعآوری اطلاعات، مصاحبه عمیق است که مشارکت کنندگان در مصاحبه، به صورت هدفمند انتخاب شدند. حجم نمونه با توجه به اشباع نظری تعیین شد که تعداد نهایی شرکت کنندگان در مصاحبه 9 نفر از کارکنان غیر هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. یافته های پژوهش نشان میدهد که کارکنان، آموزش را به عنوان حقی انسانی و پدیدهای در هم تنیده با دیگر جوانب مدیریت منابع انسانی تجربه کردهاند. تجربه آموزشهای غیرحرفهای و ناظر به نیازهای فردی آنان نیز، نشان میدهد که آموزشها در سازمان، لزوما به آموزشهای حرفهای محدود نمیشود و آموزشهای ناظر به نیازهای فردی و عمومی آنها موجب رضایت بیشتر آنان خواهد شد. در نهایت در این پژوهش، مدلی اکتشافی از آموزش سازمانی در دانشگاه فردوسی مشهد به دست آمد.