بررسی اثر سرریز تحقیقات بر بهره وری (مطالعه موردی بخش کشاورزی ایران)

تحقیقات به عنوان راهبردی مناسب برای افزایش تولید و عرضه محصولات کشاورزی و رفع فقر و کمبود مواد غذایی می باشد. تحقیقات به اشکال گوناگونی بر تولید و بهره وری بخش کشاورزی اثرگذار می باشد. سرریز تحقیقات از سایر بخش ها و کشورها، بخش مهمی از ارتقای بهره وری بخش کشاورزی را در برمی گیرد. در این پژوهش با استفاده از روش حداقل مربعات و الگوی وقفه گیری آلمون، به بررسی و ارزیابی اثر تحقیقات و سرریزهای آن برای سال های 1339 تا 1391 پرداخته شد. نتایج نشان می دهد که کشش تحقیقات بخش کشاورزی 311/0، تحقیقات سایر بخش های اقتصادی 109/0، تحقیقات ناشی از کالاهای وارداتی سرمایه ای، 057/0 و تحقیقات ناشی از کالاهای وارداتی واسطه ای 0462/0 می باشد. ضریب جابجایی عرضه ناشی تحقیقات بخش کشاورزی 193/0، تحقیقات سایر بخش های اقتصادی 068/0، تحقیقات ناشی از کالاهای وارداتی سرمایه ای، 035/0 و تحقیقات ناشی از کالاهای وارداتی واسطه ای 029/0 برآورد شده است. بنابراین تحقیقات بخش کشاورزی، بیشتر از تحقیقات سایر بخش ها (سرریزها) بر بهره وری بخش کشاورزی اثرگذار می باشد.