تاثیر آموزش براساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر میزان مصرف میان وعده های کم ارزش در مدارس متوسطه شهرستان چناران

مصرف میان وعده های کم ارزش در میان دانش آموزان رواج دارد. از آنجا که این الگوی مصرف اغلب در بزرگسالی ادامه می یابد و با بروز بیماری های مزمن در ارتباط است، لذا این مطالعه با هدف تاثیر آموزش براساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر میزان مصرف میان وعده های کم ارزش در دانش آموزان پسر شهرستان چناران در سال 1393 انجام شده است.
این مطالعه نیمه تجربی با شرکت 50 دانش آموز پسر سال هشتم شهرستان چناران که به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند، انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیدند. متغیرهای مورد بررسی قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله ارزیابی شدند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار 18SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، آزمون T-test Paired، آزمون تی مستقل، آزمون من ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند.
بعد از مداخله در مصرف میان وعده های کم ارزش در گروه آزمون کاهش دیده شد و تغییر معنادار در نمره آگاهی از 2.48 ± 4.72 به 2.29 ± 6.40، (001/0>p)، هنجار انتزاعی از 2.87 ± 10.56 به 3.98 ± 13.36، (0.001 =p)، کنترل رفتاری درک شده از 3.19 ± 14.88 به 3.13 ± 17.24، (0.001 =p) و قصد رفتاری از 1.42 ± 6.12 به 2.24 ± 7.24، (0.004 =p) در گروه آزمون دیده شد، اما در مورد نمره نگرش این تغییرات معنی دار نبود.
نتایج تحقیق نشان می دهد که مداخله آموزشی بر مبنای سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده قادر است آگاهی، هنجار انتزاعی و کنترل رفتاری درک شده دانش آموزان را درباره مصرف میان وعده های کم ارزش غذایی تغییر دهد و موجب کاهش مصرف آن ها گردد.