فقر چند بعدی خانوارهای دارای کودک در استان کرمان با بکارگیری رویکرد نسلی: 1392-1363

هدف مطالعه ی حاضر تحلیل روند فقر چند بعدی خانوارهای دارای کودک در مناطق شهری و روستایی استان کرمان (1392-1363) بود. در این مطالعه با استفاده از داده های پیمایش هزینه درآمد خانوارهای کشور، خانوارهای دارای کودک در استان کرمان به چهار گروه سنی تفکیک شد و با استفاده از رویکرد «معصومی و لوگو» و استفاده از شاخص FGT (فوستر، گریر و توربک) سنجه های فقر چند بعدی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. در انجام محاسبات از نرم افزارهای Stata11 و Excel بهره گرفته شد.نتایج مطالعه نشان داد نرخ فقر چند بعدی در سال های مختلف مطالعه هم در مناطق شهری و هم روستایی با نوسانات زیادی همراه بوده است. بالاترین میزان فقر در مناطق شهری مربوط به سال 1388 بود. در مناطق روستایی علاوه بر این سال در سال 1368 برخی گروه های سنی فقر چند بعدی بالایی داشتند. در طول برنامه ی توسعه ی اول تا سوم در مناطق روستایی و شهری استان شاهد کاهش نرخ و شدت فقر چند بعدی بودیم، اما این روند در طول برنامه ی چهارم توسعه ی افزایشی بود. هم در مناطق روستایی و هم شهری استان در دوره ی اخیر (منتهی به سال 1392) نرخ فقر چند بعدی کاهش داشت اما شکاف فقر با نوساناتی همراه بود. در مجموع نرخ و شدت فقر چند بعدی در مناطق روستایی استان بیشتر از مناطق شهری بوده است که این امر بیانگر آن است که در طول برنامه های توسعه ی سیاست های منسجم و هدفمندی برای رفع محرومیت های چندگانه به خصوص در مناطق روستایی استان اتخاذ نگردیده است.