تحلیل نقش زاویه دید در گفتمان با تحلیلی از داستان«بیرون رانده»اثر بکت

نگاه هایمان، احساساتمان، دیدمان به زندگی و نوع برداشتمان، همه و همه در نقطه ایی مشترک گرد هم می آیند: زاویه ی دید. به دوربینی فوق العاده می نماید که ما را به عمیق ترین زوایای دنیای درونی یک روایت و شخصیت های آن رهنمون می شود. گاه ما را، گویی که تماشاگران حاضر در یک استادیوم هستیم، به دور از تمام وقایع نگه می دارد.
هر داستان به طریقی روایت می شود و حتی ممکن است در یک داستان از چند زاویه دید مختلف در روایت استفاده شود. زاویه دید، نمایش دهنده شیوه یی است که نویسنده با کمک آن داستان خود را به خواننده ارائه می دهد. در واقع زاویه دید، روایتی است که نویسنده به کمک آن، موضوع خود را نقل یا مطرح می کند. زاویه دید در انواع ادبیات داستانی متفاوت است. در داستانهای کوتاه زاویه دید غالبا ثابت می ماند اما در رمان ممکن است هر فصل با زاویه ی دیدی جداگانه روایت شود.
لازم به ذکر است زاویه ی دیدی که نویسنده انتخاب می کند، بر عناصر دیگر داستان هم چون شخصیت پردازی، گسترش و تکوین پیرنگ، سبک و صحنه پردازی تاثیر به سزایی دارد. چرا که سازمان بندی داستان در گرو زاویه دید است.
هدف این جستار، بررسی نقش زاویه دید در امر شکل گیری روایت ودستیابی به شگردی(Stratégie )است که از گذرامر زاویه ی دید به مثابه کنشی معنا شناختی بتوان تحلیل و واکاوی گفتمانی را در لایه های عمیق تر آن بررسی کرد و به شناخت بهتری از گفته پرداز از خلال بررسی انتخاب وی در امر زاویه دید که تعیین کننده نوع نگاهش به جهان می باشد، دست یافت.