مقایسه شدت فراوانی اختلال وسواسی- جبری در کودکان مبتلا و غیر مبتلا به بیماری مزمن کلیه

بیماری مزمن کلیوی یک بیماری طبی مزمن و شایع دوران کودکی که یکی از مشکلات آن اختلالات روحی و روانی است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه شدت فراوانی اختلال وسواسی– جبری در کودکان مبتلا و غیر مبتلا به بیماری مزمن کلیه، می باشد.
این مطالعه به روش مورد – شاهدی برروی160 کودک 7-17 سال مراجعه کننده به بیمارستان امیرکبیر اراک، انجام گرفت. 80 کودک مبتلا به درجات اولیه نارسایی مزمن کلیوی مرحله(1 تا 3) به عنوان گروه مورد و 80 کودک سالم بعنوان گروه شاهد، به شکل تصادفی ساده وارد مطالعه شدند.پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه اختلال وسواسی-جبری تکمیل شد.
میانگین نمرات چک کردن/شک داشتن(در گروه مورد 2/54±3/52 و در گروه شاهد:2/32±2/5، 0/007p=) و مرتب کردن (در گروه مورد:86/1±59/2 و در گروه شاهد:2/56±1/5، 0/005p=)، در گروه کودکان مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی به طور معناداری بیشتر از گروه کودکان سالم بود. همچنین میانگین جمع نمرات پرسشنامه اختلال وسواسی- جبری در گروه کودکان بیماری مزمن کلیه با 7/69±15/32 به طور معناداری بیشتر از گروه کودکان سالم با 2/54±11/12 بود (0/021p=). میان مدت زمان ابتلا به بیماری مزمن کلیه و شک داشتن/چک کردن (0/004p=، 0/4r =)، افکار وسواسی (0/06p=، 0/02r =)، شستشو (0/031p=، 0/8r =)، مرتب کردن (0/001p=، 0/2r =) و مجموع نمرات پرسشنامه OCI-CV (0/04p=، 0/4r =) همبستگی معناداری وجود داشت.
اختلال وسواسی- جبری در کودکان مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی به شکل معناداری بیشتر از کودکان سالم است. از اینرو ، توصیه به انجام مداخلات روانپزشکی در کودکان مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی مفید به نظر می رسد، با این حال انجام مطالعات بیشتر در این زمینه جهت حصول نتیجه گیری قطعی تر توصیه می گردد.