مبانی فلسفی حق بر فراموش شدن از منظر اخلاق زیستی

در خصوص مبانی اخلاقی حق بر فراموش شدن سه رویکرد عمده ذکر شده است که به ترتیب عبارتند از رویکرد نتیجه گرا، رویکرد مبتنی بر مالکیت و رویکرد هستی شناسانه. رویکرد نتیجه گرا، مبتنی بر آثاری است که انتشار اطلاعات هر شخص و نقض حریم خصوصی او می تواند به همراه داشته باشد. رویکرد مبتنی بر مالکیت با مفروض دانستن اطلاعات هر شخص به عنوان جزئی از مایملک او، حق شخص بر عدم انتشار اطلاعات مرتبط با خود را به عنوان یکی از ملزومات مالکیت او به شمار می آورد. رویکرد هستی شناسانه نیز با تلقی ماهیت انسان به عنوان یک کل، بر این نکته تاکید می کند که ماهیت هر شخص متشکل از مجموعه ای از عوامل مادی و غیر مادی از جمله اطلاعات مربوط به اوست. از این رو انتشار اطلاعات مربوط به شخص، در حقیقت تجاوز نسبت به هویت شخصی او به شمار می آید. در این مقاله، با بررسی هر یک از این سه رویکرد، نقاط ضعف و قوت آن ها مورد بررسی قرار گرفته شده است.