کاربرد فقه در تحقق منظر شهری امن

از آن جا که منظر شهری، امکان قرائت محیط را به بیننده می دهد، جایگاه مهمی در شهرسازی دارد. منظر شهری باید ویژگی های مختلفی داشته باشد که امنیت یکی از آن هاست. امنیت از جمله اصولی به شمار می آید که در اسلام به آن توجه فراوانی شده است. اسلام برای تمامی جنبه های زندگی بشر برنامه دارد و آشکارا پیدایش امنیت، فراوانی و رفاه را در رعایت قوانین و مقررات حاکم بر روابط اجتماعی با تکیه بر عقل و شرع قرار داده است. قواعد فقه یکی از منابع مورد استفاده در اسلام برای استخراج احکام و روش عمل، به شمار می آید.
در این مقاله، تلاش شده ضمن معرفی اصول شهر امن و عوامل موثر در دست یابی به امنیت در اسلام، معضلاتی چون به خطر افتادن جان و مال مسلمانان، آسیب های مادی و معنوی مرتبط با فعالیت و رفتار دیگران، اتلاف مال و... معرفی گردند که این آسیب ها، تهدید و نقضی بر نمایش و تجسم امنیت در شهر و منظر آن است. به موضوعات یادشده آشکارا در قواعد فقهی اشاره شده و توجه و دخالت آن ها در قوانین شهری، می تواند نقش بسزایی در ظهور و دست یابی به امنیت در منظر شهری داشته باشد.
نتایج حاصل از پژوهش، نشان می دهد با تکیه بر قواعد و منابع فقهی و حضور مجتهدان و صاحب نظران در جلسات تدوین اصول کلی مدیریتی و اجرایی شهر، می توان زمینه های لازم برای ظهور و تجسم مفاهیم و آموزه های دینی مرتبط با شهر و زندگی اجتماعی شهروندان در منظر شهری را فراهم نمود.
روش این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است و جمع آوری داده ها، به صورت اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است.