برخی از ویژگی های رژیم شاه در سالهای پایانی

در این مقاله به شش عامل مهم که نشان دهنده های فروپاشی از درون نظام پهلوی در ایران بود توجه شده است. عامل اول خودکامگی شخص شاه و خوی استکباری او ، عامل دوم غارتگری اموال مردم و امکانات کشور توسط خاندان سلطنت پهلوی ، عامل سوم فساد گسترده در عرصه های مختلف اقتصادی ، مالی و اخلاقی که همه ارکان نظام پهلوی را در برگرفته بود. عامل چهارم دیکتاتوری و خشونت پلیس امنیتی شاه تحت عنوان ساواک و سرکوب آزادی خواهان. عامل پنجم وابستگی همه جانبه شاه و دستگاه حکومتی اش به قدرتهای سلطه جوی غربی بویژه آمریکا و انگلیس به گونه ای که تصمیم های اساسی در کشور با تائید انها انجام می گرفت. در عمل استقلال کشور رو به نابودی تدریجی می رفت. سرانجام عامل ششم برقراری ارتباط گسترده بصورت پنهانی و در مواردی علنی با رژیم توسعه طلب اسرائیل که موجب از دست رفتن اعتبار ایران در بین مسلمانان جهان می شد. در این مقاله مستندات هر کدام از عوامل شش گانه که ذکر شد بر اساس گزارش نشریات غربی در همان دوره تاریخی آورده شده است. دراین مختصر تنها به نقل ارزیابی ها و داوری های شخصیتها و مطبوعات همان زمان بسنده شده است. زمانی که شاه در اوج اقتدار خود بود و اکثرمطبوعات غرب او را می ستودند و بر آتش جنون خودبزرگ بینی او هیزم خشک ثنا و ستایش دروغین و سفارشی می ریختند تا بتوانند درغارتگری های بی حساب با او همراه و هم سفره باشند.