مشایخ عرفانی در فرارودان

فرهنگ و ادب فارسی همواره طلایه دار مهر و محبت بوده و در عرصه حکمت و تربیت انسانی، در کاروان شعر و ادب جهان سهمی شایسته داشته است. روح لطیف و بی بدیل عرفانی آن، زیباترین جلوه های انسانی و پسند یده های اخلاقی را در دل آموزه های خویش جای داده است. تاثیر ارزشمند و پایدار اندیشه های عارفانه فارسی در زبان ها و فرهنگ های همجوار و دمیدن روح مشترک انسانی موجب غنای روز افزون فرهنگی این حوزه بوده است.
کشورهای منطقه اکو، در طول تاریخ دیرینه خود، کانون مناسبات خانقاهی و عرصه پایدار عرفان و تصوف به شمار می آمده اند. حضور انبوهی از مشایخ و پیران طریقت در این سامان و تجربه همزیستی مسالمت آمیز همراه با آزاد اندیشی و روحیه مدارا و تحمل گرایی، بنیانی سترگ است و می تواند الگویی مناسب و ترازی قابل اعتماد در مناسبات آینده به شمار آید و توانمندی بالقوه و ذاتی این بخش از جهان را برای مقابله با خشونت و کینه ورزی و تعصب به ویژه در دنیای امروز فراهم آورد.