مناسبات صفویه با عثمانی در زمان شاه طهماسب اول

عوامل متنوعی در بی ثباتی روابط ایران و عثمانی نقش داشته اند. مناسبات ایران و عثمانی در دوره شاه طهماسب با کشمکش و درگیری همراه بوده است. سلطان سلیمان قانونی با استفاده از مسائل داخلی ایران، چند بار به ایران حمله کرد، اما بر اثر پایداری سپاه ایران، ناچار شد عقب نشینی کند. در آخرین حمله، سلطان سلیمان به پیروزی قاطعی دست نیافت و به قرارداد صلح در آماسیه رضایت داد. موضوع بنیادین این است که مناسبات سلطان سلیمان عثمانی با شاه طهماسب صفوی چگونه بوده است؟ در پژوهش حاضر با روش تاریخی- تحلیلی این موضوع بررسی خواهد شد و هدف اصلی، شناخت علل بروز اختلافات و جنگ ها بین دو کشور و تاثیر قرارداد صلح آماسیه است. روابط عثمانی با صفوی در زمان شاه طهماسب خصمانه بود و فرار و پناهندگی شاهزادگان و عمال سیاسی بر تحریک عثمانی برای جنگ با ایران می افزود. با وجود اختلافات روزافزون دهه های نخست تاسیس حکومت صفوی، در زمان شاه طهماسب و در اثر موافقتنامه آماسیه، اختلافات مذهبی و سیاسی کاهش یافت و مناسبات به روابط کمابیش دوستانه نزدیک شد.