مقایسه نشانگان افسردگی و تفاوت های جنسیتی در افراد وابسته و نا وابسته به مت آمفتامین و ارتباط این نشانگان با سطح کورتیزول پلاسما، یک مطالعه مقطعی

مت آمفتامین یک داروی محرک روانی بسیار اعتیاد آور می باشد که سبب تغییرات اپی ژنیک می گردد و با نشانگان افسردگی مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسه تفاوت های سنی و جنسیتی در افراد وابسته و ناوابسته به مت آمفتامین و بررسی ارتباط افسردگی با سطح کورتیزول می باشد.
در یک مطالعه مقطعی، 55 بیمار مصرف کننده مت آمفتامین با تشخیص افسردگی (29 مرد و 26 زن) و نیز 65 بیمار افسرده غیر مصرف کننده مواد (30 مرد و 35 زن) به روش هدفمند از میان مراجعه کنندگان به سه مرکز درمان محرک در شهر تهران انتخاب و در قالب چهار گروه تخصیص یافتند. ارزیابی سطح کورتیزول به روش رادیوایمونواسی (RIA) و نشانگان افسردگی از طریق پرسشنامه افسردگی صورت گرفت. داده ها توسط آزمون خی دو، تی مستقل و همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که میزان کورتیزول در دو گروه زنان و مردان مصرف کننده بالاتر از دو گروه غیر مصرف کننده می باشد (039/0< p). همچنین بین میزان کورتیزول و شاخص افسردگی در مصرف کنندگان ارتباط معناداری وجود داشت (045/0>p)، این ارتباط در زنان قوی تر از مردان بود. شاخص سنی نیز در مصرف کنندگان پائین تر از دو گروه غیر مصرف کننده بود (041/0>p).
یافته های این مطالعه می تواند در فرایند پیشگیری و درمان اعتیاد سودمند باشند، استفاده از درمان دارویی در ایجاد تغییرات در سطوح کورتیزول با هدف کنترل عود مصرف می تواند مسیر مناسبی برای پژوهش های آتی در این حیطه باشد.