تبیین عقلانی و عقلایی امربه معروف و نهی ازمنکر

امربه معروف و نهی ازمنکر یکی از مهم ترین فرایضی است که کتاب و سنت بر آن تاکید بسیار نموده است. برخی از فقی هان، وجوب این فریضه را شرعی و نقلی دانسته و عقل و عقلا را از ادراک وجوب این فریضه عاجز انگاشته اند؛ اما برخی دیگر قائل به عقلی و عقلایی بودن وجوب این فریضه شده، و آیات و روایات را ارشاد به حکم عقل و عقلا شمرده اند. طرفداران وجوب عقلی و عقلایی به قواعد وجوب لطف، دفع ضرر محتمل، حفظ نظام، شکر منعم، اعانه بر بر و تقوی، و دلایل لزوم منع از تحقق مبغوض مولا و حفظ حدود آزادی تمسک نموده اند. از میان این ادله، قواعد وجوب لطف و اعانه بر بر و تقوی و لزوم منع از تحقق معصیت و مبغوض مولا از اثبات ادعای ایشان قاصر است؛ اما بقیه دلایل می تواند وجوب عقلی و عقلایی این فریضه را اثبات کند. پیداست که دلایل عقلی وجوب فریضه، همان فلسفه حکم شمرده می شوند؛ البته، شبهاتی نیز درباره آن بیان شده که پاسخ داده می شود.