تاثیر تمرینات ثبات دهندهٔ مرکزی بر درد، ناتوانی و استقامت عضلات تنه در زنان مبتلا به کمر درد مزمن پس از وضع حمل
نویسنده:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
کاهش استقامت عضلات تنه و کمر درد در دوران بارداری و پس از وضع حمل بسیار شایع است. تمرینات ثبات دهندهٔ مرکزی باعث فعال سازی عضلات عمقی و بهبود هماهنگی آن ها با عضلات سراسری می شوند و به عنوان مداخلهٔ درمانی در ارتباط با دردهای ناحیه کمری- لگنی دوران بارداری و پس از آن توصیه شده اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ثبات دهندهٔ مرکزی بر درد، ناتوانی و استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور تنه در زنان مبتلا به کمر درد مزمن پس از وضع حمل بود.
تعداد 2 4 زن غیر ورزشکار، هشت هفته پس از زایمان طبیعی در این مطالعه شرکت نمودند. به صورت تصادفی در دو گروه 1 2 نفری مداخله و مقایسه تقسیم شدند. گروه مداخله برنامهٔ تمرین درمانی را به صورت منظم طی چهار هفته، هر هفته شش روز و هر روز یک جلسهٔ 3 0 دقیقه ای، به صورت تمرینات خانگی انجام دادند؛ درحالی که به گروه مقایسه برنامهٔ درمانی خاصی داده نشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهٔ ناتوانی اوسوستری (OSWQ) ، شاخص دیداری درد (VAS) ، تست های McGill و Biering-Sorensen و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی دو گروه مستقل و تی وابسته استفاده شد.
نتایج در پس آزمون کاهش معناداری در میزان درد کمر (0 ٫ 0 0 1 =p) ، شدت ناتوانی (0 ٫ 0 0 4 =p) و همچنین افزایش معناداری در استقامت عضلات فلکسور (0 ٫ 0 3 1 =p) ، لترال فلکسور (0 ٫ 0 1 7 =p) و اکستنسورهای تنه (0 ٫ 0 4 2 =p) در گروه مداخله در مقایسه با گروه مقایسه نشان داد.
تعداد 2 4 زن غیر ورزشکار، هشت هفته پس از زایمان طبیعی در این مطالعه شرکت نمودند. به صورت تصادفی در دو گروه 1 2 نفری مداخله و مقایسه تقسیم شدند. گروه مداخله برنامهٔ تمرین درمانی را به صورت منظم طی چهار هفته، هر هفته شش روز و هر روز یک جلسهٔ 3 0 دقیقه ای، به صورت تمرینات خانگی انجام دادند؛ درحالی که به گروه مقایسه برنامهٔ درمانی خاصی داده نشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهٔ ناتوانی اوسوستری (OSWQ) ، شاخص دیداری درد (VAS) ، تست های McGill و Biering-Sorensen و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی دو گروه مستقل و تی وابسته استفاده شد.
نتایج در پس آزمون کاهش معناداری در میزان درد کمر (0 ٫ 0 0 1 =p) ، شدت ناتوانی (0 ٫ 0 0 4 =p) و همچنین افزایش معناداری در استقامت عضلات فلکسور (0 ٫ 0 3 1 =p) ، لترال فلکسور (0 ٫ 0 1 7 =p) و اکستنسورهای تنه (0 ٫ 0 4 2 =p) در گروه مداخله در مقایسه با گروه مقایسه نشان داد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
انتشار در:
در صفحه:
82
لینک کوتاه:
magiran.com/p1853239
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یکساله به مبلغ 1,390,000ريال میتوانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!