تحلیل بقای نیمه پارامتری و پارامتری بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور
بتا تالاسمی ماژور بیماری خونی بسیار سختی است که علائم بالینی آن زودرس بوده و از سنین 6-3 ماهگی ظاهر می شوند. این بیماری جزء شایع ترین بیماری های تک ژنی در جهان و ایران می باشد و چنانچه در اولین سال های عمر تشخیص داده نشده و تحت درمان قرار نگیرد منجر به مرگ می شود. در این مطالعه جهت بررسی عوامل موثر بر بقای بیماران بتا تالاسمی ماژور از مدل های نیمه پارامتری کاکس و پارامتری وایبل استفاده و کارایی آنها مقایسه شد.
در این مطالعه گذشته نگر طولی با به کار گیری روش نمونه گیری در دسترس از اطلاعات مربوط به 300 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور که در طی سال های 1373 تا اواسط سال1396 به درمانگاه تالاسمی ظفر واقع در شهر تهران مراجعه کرده اند، استفاده شد. برای مقایسه مدل ها و انتخاب بهترین مدل از ملاک اطلاع آکاییکه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Stata نسخه 13 انجام گرفت.
مقادیر ملاک اطلاع آکاییکه برای مدل نیمه پارامتری کاکس و مدل پارامتری وایبل به ترتیب 600/277و 211/107به دست آمد. بر اساس هر دو مدل کاکس و وایبل متغیرهای نحوه تزریق خون، سن شروع دسفرال و میزان رسوب آهن در کبد با بقای بیماران رابطه معنی داری داشتند. بر اساس ملاک آکاییکه، کارایی مدل وایبل بهتر از مدل کاکس بود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.