تعیین غلظت باقی مانده سموم بنومیل و دیازینون در توت فرنگی و ارزیابی مخاطره سلامت ناشی از آن

از آنجا که باقی مانده سموم شیمیایی در محصولات غذایی برای سلامتی انسان ها مخاطره آمیز است، این مطالعه با هدف تعیین غلظت باقی مانده سموم بنومیل و دیازینون در توت فرنگی و ارزیابی مخاطره سلامت ناشی از مصرف این محصول انجام یافت. در این مطالعه توصیفی، 30 نمونه توت فرنگی کشت شده در گلخانه از بازار مصرف شهر همدان خریداری و به آزمایشگاه منتقل شد. پس از آماده کردن و هضم نمونه ها، غلظت باقی مانده سموم بنومیل و دیازینون به روش اسپکتروفتومتری به ترتیب در طول موج های 400 نانومتر و 245 نانومتر در سه تکرار تعیین شد. از طرفی مخاطره تجمعی باقی مانده سموم در توت فرنگی مطابق مدل مربوطه ارزیابی شد. غلظت باقی مانده سموم در نمونه ها (میلی گرم در کیلوگرم) برای بنومیل در محدوده 013/0 تا 989/0 و برای دیازیون نیز در محدوده 01/0 تا 416/1 بود. همچنین میانگین غلظت هر دو سم، بیشتر از رهنمود سازمان بهداشت جهانی و اتحادیه اروپا بود. از طرفی هرچند ارزش شاخص MOET با 51/180، بیان گر مخاطره تجمعی باقی مانده سموم بنومیل و دیازینون موجود در توت فرنگی بود، ولی نتایج محاسبه شاخص مخاطره سلامت نشان داد که بر اساس سرانه مصرف کنونی، باقی مانده سموم برای مصرف کنندگان توت فرنگی فاقد مخاطره است. هرچند نتایج نشان داد که مقادیر باقی مانده سموم در توت فرنگی برای مصرف کننده فاقد مخاطره بود، ولی با توجه به استفاده روزافزون از سموم شیمیایی برای تولید محصولات کشاورزی و باغی، برای دستیابی به ایمنی غذایی نسبت به پایش باقی مانده سموم برای کسب اطلاع از میزان دریافت از طریق رژیم غذایی و اطمینان از عدم مخاطره آن ها توصیه می شود.